-प्रेम गुरुङ, देउराली-७, रामादी, कास्की (हाल अफगानिस्तान -२०६७ आषाढ १५)
आउँछ याद त्यो गाउँ वन पाखा ।
गाउँदै सुसेलेर कोईलीको भाका ॥
गाँस्यौँ माया प्रीति, हिडयौँ मेला अनि वनपात ॥
विसिएको छैन अझै, रोधी घरको ।
खैँजडी र मादलुको ताल ॥
नाँचि हिँडयौँ सँगै हामी ।
सोरठी घाँटु झ्याउरे चुड्का ॥
आउँछ याद, त्यो गाउँ वन पाखा ॥
Tuesday, June 29, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment