कालिका युवा क्ल्ब रामादी द्धारा बडा दशैँ २०६७ को पावन अवसरमा दुई दिने जुनियर भलिबल प्रतियोगिता २०६७ र विविध ्साँस्कृतिक कार्यक्रम

कालिका युवा क्ल्ब रामादी द्धारा बडा दशैँ २०६७ को पावन अवसरमा दुई दिने जुनियर भलिबल प्रतियोगिता २०६७ र विविध ्साँस्कृतिक कार्यक्रम २०६७ असोज २५ गते सुसम्पन्न भएको छ । उक्त प्रतियोगितामा जम्मा १० टिमको सहभागिता रहेको थियो भने प्रथम र दोस्रो स्थान हाँसिल गर्न सकेका रतनपुर युवा क्ल्ब तनहुँ र काभ्रे युवा क्ल्ब तनहुँ का विजयी खेलाडिहरुलाई रामादी सामुदायिक विकास केन्द्रका अध्यक्ष श्री धनराज गुरुङ सचिव भविश्रवर गुरुङ र श्रीमति पवित्र गुरुङले अविर लगाई मेडल र प्रमाण पत्र वितरण गर्नु भएका थिए । प्रथम र दोस्रो हुनेलाई क्रमशः बोका प्रदान गरेका थिए । उक्त कार्यक्रममा कालिका युवा क्ल्वले विभिन्न साँस्कृतिक नृत्यहरु प्रस्तुत गरेका थिए ।


रामादी सामुदायिक विकास केन्दका अध्यक्ष श्री धनराज गुरुङ र सचिव भविश्रवर गुरुङ ज्युले विजयी खेलाडी र टिमहरुलाई बधाईका साथ साथै उपस्थित खेलाडीहरु खेलप्रेमी दर्शक महानुभवहरुलाई शुभ कामना व्यक्त गर्नु भएका थिए । क्लबका अध्यक्ष श्री पाच सुवा गुरुङको अध्यक्षतामा साचालित कार्यक्रम ब्ल्बकै सचिव श्री भिम गुरुङले कार्यक्रम साचालन गर्नु भएको थियो ।

Ghantu Dance - a typical Gurung Cultural Dance...

The Ghantu nach or dance festival takes place in the month of Magh Panchami in Magh (towards end of January) and ends on Baisakh purnima which falls around the end of April or beginning of May. This final performance lasts from morning to evening for three days. Not a single episode must be omitted; if a mistake is made it is believed that the dancing girls will become sick and may die.

http://www.youtube.com/watch?v=S4UjI_FafKs
Young girls around the ages of 12 (pre-pubertal) perform the Ghantu and are called ghansaris or ghatonis. They wear typical Ghantu dress comprising of traditional Gurung dress, jewellery and special headgears. They dance trance-like and it is extremely graceful, twisting, rising, and sinking and then turning in a squatting position with the hands just touching the ground, with eyes closed, in a story that is sung by a group of men, a slow chant to the rhythm of a double-ended drum. The language of the Ghantu chant does not appear to be either modern Gurung or Nepali, perhaps archaic Nepali. It is even unintelligible even to the Ghantu gurus who can only say what each part is about generally.

There are three types of Ghantu dances that are performed are the sati, Kusanda and baramasye Ghantu. The former is performed at a fixed time as described above, whereas baramasye can be performed at any time and is not rigid following strict adherence as the sati Ghantu dance.

A distinctive Gurung institution, Ghantu is fading away, as the old men who sung the songs die; young girls have less time from their school work; and the rich soldiers who paid for performances no longer come to the village. Yet, one can still find Ghantu being performed in Kaski, Lamjung and Gorkha districts

Ramadi Tamu Samaj, Kaski always organized the Saati Ghantu dance every year to preserve such a typical Gurung cultural dance.

- Prem Gurung

Video of Ramadi Village

Please, watch the video of Ramadi Village by clicking on the following video links or

http://www.youtube.com/watch?v=RCkPL0sEcw0

हे मेरी आमा नरोऊ तिमी छोरो आएन भनेर ।

बडा दशैँ २०६७ को आगमन सँगै सम्पूर्ण नेपालीहरुमा खुशीयाली छाही रहेको यो माहोल आफैँमा आनन्दमय छ नै । यो समयमा देश विदेशबाट आ-आफ्नो गाऊँ घर तिर फर्किने क्रम जारी छ । घरमा बडा दशैँ मान्न आउन पाउनेहरु त धेरै खुशी छन् होला नै भने आउन अनुकुल नमिलेकाहरुको पिडालाई धेरै थोरै भने पनि यो गीतले पनि झल्क्याउन्छ कि ।

परम्परागत नेपाली रहाँटे पिँग !

रहाँटे पिँग

बडा दशैँ नजिकिदै गर्दा देश विदेशमा बसेका नेपालीहरुमा हसो्रल्लास उमँग छाउन थालेको माहोलमा नेपाली समाजमा परम्परागत यो रहाँटे पिँग आफैँमा यस्को महत्व छँदै छ । तर विभिन्न कारणले गर्दा यस्ता पिँगहरु विरलै हेर्न र खेल्न पाईन्छ हाम्रो गाऊँ घर तिर । बजार तिर भने विभिन्न महोत्सवहरुमा खेल्न र हेर्न पाईन्छ त्यो पनि फलामको । यसको संरक्षण आबश्यक छ कि छैन होला ???

Rupai Ramro Rupa Taal Ko - A Music Video

Music Video: रुपै राम्रो रुपा तालको [ RUPAI RAMRO RUPA TAAL KO ] Singer: Rajni Rai Lyrics: Bimba Kabi Ramesh Shrestha Music : Sunil Thapa (Kandara Band) Cinematography : Gunja Gurung(Larphu Fims Pvt. Lt.d, Pokhara) Producer: AD Films, Pokhara Model: Bishnu Gurung & Girls Group from Bhirchowk, ...

नेपाली चलचित्र ुसाहसीु को दोश्रो शो अष्ट्रेलियामा

नेपाली चलचित्र ुसाहसीु को दोश्रो शो अष्ट्रेलियामा

मूनाल फिल्म प्रा।लि। र विन्दवासीनी चलचित्र मन्दिरको संयुक्त प्रस्तुती रहेको नेपाली कथानक चलचित्र साहसी को प्रथम प्रदर्शन 27 June 2010 मा हङकङमा भव्य प्रदर्शन भएको छ भने यसको दोश्रो शो अष्ट्रेलियामा आउदो 9 October 2010,Hurstville Entertainment center, 16 th Mcmohan st, hurstville, Australia,
time-3.30pm -5.30 pm organized by cathmandu films
मा प्रदर्शन हुदैछ ।

त्यसपछि तेश्रो शो वेलायतको विभिन्न शहरमा 28 November 2010 बाट प्रशर्दन हुने वताएको छ । नेपालमा प्रदर्शनको मिति कुरिरहेको साहसी ले विश्वका प्रमुख सहरहरुमा प्रदर्शन गरेपछिमात्र नेपालका हलहरुमा प्रदर्शन गर्ने योजना वनाएको छ ।

अष्ट्रेलियामा प्रदर्शनको लागि सम्पूर्ण तयारी पूरा भएकॊ आयोजक । Shamim Anwar जानकारी दिनु भयो ।

साहसी व्यक्तिले नै बाजी हातपछि भन्ने मूल सन्देश वोकेको यस चलचित्रले पत्रकारले आफ्नो ज्यानको बाजी राखेर समाचार सम्प्रेरण गर्नुपर्ने विषयलाई समेत दर्शाइएको छ । समुद्री सतहदेखि करिब ४००० मिटर माथीको स्थानमा रंगी विरंगी लेकाली फूलहरुको विचमा यस चलचित्रको गीतको छायाङ्कन गरिएको छ भने नेपाली ठेट रोइला भजनलाई कलात्मकरुपमा प्रस्तुत गरिएको छ ।

चलचित्रमा महा नायक राजेश हमाल भोज ब। गुरुङ्ग गणेश उप्रेती स्नेहा शर्मा शर्मिला ज्याक गुरु श्रेष्ठ मणिरत्न पौडेल राजु अधिकारी राजेन्द्र अधिकारी छबि सुवेदी लगायतका कलाकारहरुको अभियन रहेको छ । चलचित्रको कार्यकारी निर्माता मणिरत्न पौडेल निर्माता झम बहादुर गुरुङ्ग कुविना गुरुङ्ग धनमाया गुरुङ्ग हुनुहुन्छ । चलचित्रको गीत÷संगीत लोकनाथ सापकोटाको रहेको छ । वासुदेव पोखरेलको निर्देशनमा बनेको साहसीका प्रस्तुतकर्ता एवं नायक भोज बहादुर गुरुङ्ग हुनुहुन्छ ।

चलचित्र साहसी ले नयाँ कथा वस्तु वोकेको हुनाले हङकङमा राम्रो प्रदर्शन भएको साथै अष्ट्रेलियामा धेरैले साहसी लाई कुरिरहेको आयोजक मध्यका भुवन पुनले वताएको छ । नेपाली दर्शकले भने दशै तिहारपछि विदेशका विभिन्न शहरमा प्रदर्शन पश्चात हेर्न पाउने छन भन्दछन चलचित्र ुसाहसीु का निर्मार्ता झम बहादुर गुरुङ्ग।

॥ गीत ॥-प्रेम गुरुङ

॥ गीत ॥by Prem Gurung on Wednesday, August 18, 2010 at 8:09pm
-प्रेम गुरुङ रामादी, कास्की - २०६७ आषाढ १७
------------------------------------------------------

तिमी सँग मनका कुरा भन्न मन लाग्छ ॥
तिम्रो सिँउँदो रँगाएर जिउन मन लाग्छ ॥

फकि्रएको फूल जस्तो रहेछ तिम्रो जोवन ॥
टिपुँ टिपुँ जस्तो लाग्छ भनी रहन्छ यो मन ॥

लज्जावती जस्ती हुन्छयौ तिमी लजाउँदा ॥
धड्कन मेरो बडी दिन्छ समिपैमा आउँदा ॥

ओँट टोकि हाँस्दा तिमी छछल्किन्छ रुप ॥
तिम्रो मुस्कान देखेर लोभिन्छ मेरो मन ॥

॥ खोजि रहेछ यो मन । तिमीलाई नै ॥-प्रेम गुरुङ, देउराली-७, रामादी, कास्की -२०६७ आषाढ २२

॥ खोजि रहेछ यो मन । तिमीलाई नै ॥by Prem Gurung on Wednesday, August 18, 2010 at 8:20pm
----------------------------------------

खोजि रहेछ यो मन । तिमीलाई नै ॥
देखि रहन्छु सपनीमा । तिमीलाई नै ॥
के भयौ र तिमीलाई ? कि भएनौ र सन्चो ??
कि सतायौ र तिमीलाई ? मेरो सम्झनाले ॥

गाह्रो हुँदो रहेछ जिउन । तिमी देखि टाडा हुँदा ॥
जिउँदो लाश झैँ हुँदो रहेछ । विछोडीनु पर्दा ॥
यस्तै हुँदो हो तिमीलाई पनि । मेरो सम्झनाले ॥
सवै बैरी बने होलान् । सहरा नहुनाले ॥

के गर्दी होली तिमी ? त्यो विरानो ठाउँमा ॥
छटपटीदा हुन् वेदनाले । मेरो याद आउँदा ॥
हेर्दी होली मलाई नै ! दोवाटोमा कुरी ॥
गर्दी होली कामना तिमी ! मेरो आगमनको ॥


मलाई पनि कहाँ छ र मन ? बस्न तिमी देखि टाढा ॥
रुन्न होला र मेरो यो मन ? तिम्रो याद आउँदा ॥
नदुःखेको कहाँ छ र यो मन ? बाध्यततामा जिउनु पर्दा ॥
खोजि रहेछ यो मन । केवल तिमीलाई नै ॥

॥ गीत ॥

॥ गीत ॥by Prem Gurung on Wednesday, August 18, 2010 at 8:34pm

॥ गीत ॥-प्रेम गुरुङ २०६७ श्रावण २



तिमी भन्छयौ सम्झनामा नआईदेउ ॥

चर्केको मुटु दुःखाउन ॥

तिमीले दुवाली छेक्यौ आँशुको भेल बडाउन ॥



जानै परयो जाउ भने पछि ॥

मन छैन मलाई फर्केर हेर्न ॥

देख्यौ खालि मेरो नयनलाई ॥

हानेको होईन तिखो निशान ॥



कुनै वेला सँगै थियौँ दोवाटोमा ॥

भन्यौ कसरी एक्लै छु गोरोटोमा ॥

गयौ तिमी के के सोँची ॥

दोधारमा परयौ कसरी ॥



दिन हुन्न टुट्न त्यो कोमल ह्रदयलाई ॥

मुटुको कुनै कुनामा प्यार बाँकी छ भने ॥

धेरै छन् उपयाहरु सिलाउने ॥

तिमी भन्छयौ भने मै सिलाई दिउँला ॥

॥ बुझनै सकिन ॥

॥ बुझनै सकिन ॥by Prem Gurung on Wednesday, August 18, 2010 at 8:28pm
- प्रेम गुरुङ देउराली-७ रामादी कास्की(हाल अफगानिस्तान २०६७ आषाढ २६)



सुस्ताउँछ बतास पनि आउदा तिमी बुझनै सकिन ॥

जुदायौ नयन मसँग मस्किएर मुस्कान बुझनै सकिन ॥



कहिले जिस्किन्छौ कहिले ठूस्किन्छौ बुझनै सकिन ॥

अनुहार तिम्रो पढ्न खोजेँ जवाफ पाउनै सकिन ॥



झिमझिम परेला तिम्रो नयनको भाका बुझनै सकिन ॥

फरफराउँदै ओँठ तिमीले के के भन्यौ बुझनै सकिन ॥



क्यानभाषमा कोर्न खोँजेँ तिम्रो तस्वीर कोर्नै सकिन ।

स्पर्श गरयौ समिपै आई तिमीले मन थाम्नै सकिन ॥

।। गजल ।। - प्रेम गुरुङ-, देउराली-७, रामादी, कास्की (हाल अफगानिस्तान)

।। गजल ।।
- प्रेम गुरुङ-, देउराली-७, रामादी, कास्की (हाल अफगानिस्तान)

तड्पाई गयौ तिमी । जलन मुटुमा छोडी ॥
विकल्प छैन मेरो सहनुको । सम्झेर अतितका पलहरु ॥

विथोलि गयौ ति मिठा सपना । मेरा निँदहरुमा आई ॥
वल्झाइ गयौ ति मेरा । सुकी सकेका घाउलाई ॥

खुशी थिएँ तिम्रो साथ पाउँदा । जिउने भो जीवन सँगै ॥
भेलमा रुमल्लिएँ म । छोड्दा तिमीले वीच सागर मै ॥

"असफता नै सफलताको पहिलो खुडकिलो हो ।"

प्यारी बहिनी,
शुभ आशिर्वाद !!


प्रवेशिका परिक्षा एस.एल.सि. २०६६ को नतिजा प्रकाशन सानो ठिमी भक्तपुरले हिजो मात्र प्रकाशित गरयो ६४ प्रतिशत विद्यार्थीहरु उत्तिर्ण हुन सफल भयो । हिजो दिन भरी नै नतिजा प्रकाशनको आशामा www.slc.ntc.net.np, www.doe.gov.np, www.moe.gov.np, www.educationsansar.com आदि साईटहरु browsing गर्दै बसें । थकित भएर तिम्रो नतिजाको प्रतिक्षा गर्दै भुसुक्कै निँदाएको रहेछु । विहान मात्र व्युँझिए पछि हतार हतार MWR Internet Cafe मा छिरें ।

बहिनी दुःखको कुरा मैले तिम्रो सिम्बल नं. फेला पार्न सकिन । एउट प्रदेशी दाज्युले तिमीबाट ठूलो आशा राखेको छु । किन कि कल्चौरी र पन्चले पढ्न तिर ध्यानै दिएन । एक पटक परीक्षामा असफल भयो भन्दैमा मेरो सवैथोक खत्तम भयो भनेर कदापि नसोँच तिमीले । जस्ले परिक्षा दिएको हुन्छ उस्ले कि त पास हुन सक्छ कि त फेल । जस्ले परिक्षा नै दिएको छैन त्यसले म पास अथवा फेल भएँ भनेर कहाँ भन्न पाउछ र कि कसो ? मलाई थाहा छ, तिमी भित्र कस्तो अनुभुति भैरहेको छ भनेर ! दाइ, भाउज्यु, आमा अनि साथीभाइ साथै गाउलेले के भन्लान् भनेर समय खेरा फाल्नुको सटट कम्जोरीलाई पहिल्याएर त्यस्लाई सुधार्न तिर अहिले नै लागे राम्रो हुने छ । हो, मैले पनि यस्ता परिक्षा कति दिएँ कति दिएँ ! कुनै सफत त कुनै असफल । तिमी भन्दा जेठो भएको नाताले धेरै अनुभव गरि सकेको छु र तिता मिठा पलहरु पनि । सवै पल सुखद नै हुनु पर्छ भन्ने पनि छैन र दुःखद पनि । हो अहिले तिमी लगाएत हामी सवैलाई दुःखद अनुभुति भइरहेको छ । यो एउटा परिक्षणको घडी पनि हो तिम्रो र हाम्रो ।

"असफता नै सफलताको पहिलो खुडकिलो हो ।" यस कथनलाई मनन् गरि तिम्रो प्रमुख उद्देश्य के हो ? त्यो पुरा गर्न तिर अहिले देखि नै कम्मर कसेर शुभ कार्यमा ढिलो नगर ल । तिम्रो भाउज्युले भन्दै थिइन् - "अंग्रेजी विषयमा लागेको छ ।" भनेर । यता उता नअल्मलिकन अहिले देखि नै त्यस विषयको तयारीको लागि शुरु गरि हाल । पुरक परिक्षाको अवसरलाई सदुपयोग गरि सफलताको बाटो तिर उन्मुख हुने छ भन्ने आशा राख्द छु मेरो र आशिर्वाद र शुभ कामना !

तिमी लगाएत रामादी गाउँबाट प्रवेशिका परिक्षामा सम्मिलित सवै जना (रोशन क्होला, माया क्रहोन्छै, रेणु प्हच्यु, धनकाजि क्होला) अनुत्तिर्ण भएकोमा दुःख लागि रहेको छ । उनीहरुलाई पनि मेरो तर्फबाट भन्नु कि कोशिष गरेर फेरि पनि कत्ति पनि अविचलित भएर परीक्षाको लागि तयारी गरी पुरक परिक्षा दिई सफल हौ र यही छ मेरो आशिर्वाद र शुभ कामना !


उही प्रदेशी दाइ,
प्रेम प्हच्यु तमु
अफगानिस्तान

॥ पाएर तिम्रो साथ ॥

॥ पाएर तिम्रो साथ ॥
-प्रेम गुरुङ रामादी, कास्की - २०६७ आषाढ १६

निर्जन यो जीवनमा ।
बहार बनी आयौ तिमी ॥
सहरा दियौ वेसाहरालाई ।
विक्षिप्त जीवन विताउद ॥
पलाउन थाल्यो जिउने आशा ।
पाएर तिम्रो साथ । पाएर तिम्रो साथ ॥

स्वार्थी दुनियाँ !

स्वार्थी दुनियाँ ! -प्रेम गुरुङ, रामादी, कास्की (२०६७ आषढ १६)

गर्दैनन् यहाँ कसैले कसैको वास्ता ।
पिडा देखाउनुको के अर्थ ।।
केही गरी सुनायौ भने पनि ।
सुनिदिने छैनन् यहाँ कोही पनि ।।
सहानुभुतिको त आशै छैन ।
थप्लान् बरु पिडा माथि पिडा ।।
त्यसैले,
जस्तै दुःख कष्ट भए पनि ।
जस्तै आँधी तुफान आए पनि ।
सामना गर्दै जानु छ यहाँ ॥
यो स्वार्थी दुनियाँमा । यो स्वार्थी दुनियाँमा ॥

॥ आउँछ याद ॥

-प्रेम गुरुङ, देउराली-७, रामादी, कास्की (हाल अफगानिस्तान -२०६७ आषाढ १५)

आउँछ याद त्यो गाउँ वन पाखा ।
गाउँदै सुसेलेर कोईलीको भाका ॥
गाँस्यौँ माया प्रीति, हिडयौँ मेला अनि वनपात ॥
विसिएको छैन अझै, रोधी घरको ।
खैँजडी र मादलुको ताल ॥
नाँचि हिँडयौँ सँगै हामी ।
सोरठी घाँटु झ्याउरे चुड्का ॥
आउँछ याद, त्यो गाउँ वन पाखा ॥

नसोध मलाई

नसोध मलाई विछोडको पिडा ।
जो सहन बाध्य गरायौ तिमीले ॥

बाँच्नुको अर्थ के नै रहयो र ।
दुई किनारा बनाई छाडे पछि ॥

पिई रहेछु विषको प्याला ।
जो दियौ तिमीले अमृत भनी ॥

अफगानमा लभ पर्दै परेन ।।

अफगानमा लभ पर्दै परेन ।।

कालीले I love u, भन्दै भनिन
खैरिनीले झन, गन्दै गनिन
Mexicon ले Hug गरी, गाला सम्म दलेकै हो
थरुनी जस्ती Ethiyopian देख्दा, तेस्रो नेत्र नि बलेकै हो
Department बेग्लै, भेट्नै गारो
त्यस्को English नि, बुझ्नै सारो
मन त बिस्तारै मिल्थ्यो होला, पाईला कसैको सर्दै सरेन ।
अनि त भुत्रो को पर्नु लभ, पर्दै परेन ।।
एक दुई वटी खैरिनी,आक्कल झुक्कल देखेकै हो
कपडा लाउनै अल्छी गर्छन्, हाम्रो खप्पराँ नि लेखेकै हो
तिनीहरुले हामी जस्तो लाइ खै के गन्लान् ?
जानै मानेनि चुरोट तान्नेलाई, बा'ले बुहारी कसरी भन्लान् ?
यस्तै सोची खैरिनी ताक्ने, छोराले आँट गर्दै गरेन ।
आँट्न र ढाँट्न नजान्नेको, के पर्नु लभ पर्दै परेन ।।
Gay भन्छन् रे सँगै हिडे, केटासँग हिड्नै नपाइने रैछ
ईज्जतै धान्न नि हात समाई हिड्ने, एउटी त चाइने रैछ
Hight तन्केन Body फुलेन, खै के गरुँ ?
दिनहुँ नुहाई अत्तर नै छरे नि
खौरेर दारी, सिनित्तै परे नि
English छाँट्न पर्ने देशमा, नेपाली गफले कामै गरेन ।
अनि त भुत्रो को पर्नु लभ, पर्दै परेन ।।

पाथ्रा गाउँमा घाँटु खोई २०६७ कार्यक्रम

पाथ्रा गाउँमा घाँटु खोई २०६७ कार्यक्रम

तनहूँ रिस्ति गाविसको पाथ्रा गाउँमा घाँटु खोई २०६७ कार्यक्रम तय भएको जानाकारी पाउँद अति नै खुशी लाग्यो । सो कार्यक्रममा सहभागी हुन रामादी गाउँले पनि जाँदै छ भनेर तीर्थ मामाले फोन मार्फत हिजो राति ९ः०० बजे जानाकारी गर्नु भएको थियो । उक्त कार्यक्रम २०६७ आषाढ ५ देखि ६ गते सम्म हुने छ ।

गुरुङ बस्तीहरुमा लोपोन्मुख परम्परागत घाँटु नृत्य वैशाख पूर्णिमा अथवा पन्चकमा सम्पन्न गराइ सके पछि समयानुकुल मनोरन्जनको लागि खोई खाने चलन छ । उक्त अवसरमा विभिन्न गाउँका युवा-युवती, बुढा-पाकाहरु उपस्थित भएर चुड्का गीतका साथ खैंजडी बजाउँदै, चुड्का नृत्य प्रस्तुत गर्दछन् । भौगोलिक दृष्टिले पृथ्वीको अर्को गोलार्दमा भएको हुनाले उपस्थित हुन नसक्दा ज्यादै दुःख लागि रहेको छ । आशा छ उक्त कार्यक्रम भव्यताका साथ सु-सम्पन्न होस् भनी हार्दिक शुभ कामना व्यक्त गर्न चाहन्छु ।

गत साल रामादी गाउँमा घाँटु खोईको आयोजना हुँदा पाथ्रा, मिर्लुङ वासपानी र थप्रेक तनहूँ सहभागी भएका थिए । धन्यवाद ।

प्रेम गुरुङ रामादी
www.prem.net.np

नव वर्ष २०६७ - १४ अपि्रल २०१० बुद्यबार

नव बर्ष २०६७ को आगवन शुरु हुनु भन्दा पहिलै देखि सवैले आ-आफ्नो तरिकाबाट तथा विभिन्न माध्यमबाट शुभ कामना आदन प्रदान कार्य जारी रहयो । कसैले प्रतक्ष्य फोनबाट वा शुभ कामना कार्ड मार्फत त कसैले ईमेल अथवा सोसियल नेटवोर्क वोइवसाईटहरुबाट जस्तै फेसवुक डट कम ओर्डप्रेस डट कम टुइटर डट कम हाई५डट कम इत्यादिबाट ।

मैले पनि आफ्न्त देखि साथी भाइ तथा सोसियल नेटवोर्कका वोइव साईका साथीहरुलाई शुभ कामना दिएँ तथा प्राप्त पनि गरें । देशबाट टाढा रहंदाको जुन पिडा छ त्यो त हृदय भित्र छन्दै छ त्यसमा पनि चार्ड पर्व इत्यादिहरुमा आफ्ना परिवार ईष्टमित्रहरुको याद साह्रै आउन्दो रहेछ ।

विहानै मेरी अर्धाङगीनी सिता र छोरीहरुलाई नव वर्षको शुभ कामना दिउँ भनेर मोवाइलमा डायल गरें । असफल भएँ धेरै समय सम्म । करिब विहानको ९ः०० बजेको थियो आमालाई गाउँमारामादी सम्पर्क गर्न खोजें सम्पर्क हुन सकेन । फरि कान्छा भाइ पूर्णको मोवाइलमा पनि सम्पर्क हुन सकेन । एक मनले नेपाल टेलिकम तथा स्पाईस नेपाललाई देखेर रिस नउठेको पनि होईन । हुन त तेत्रा ग्राहकहरुले शुभ कामना दिनको लागि सम्पर्क गर्दा त पक्कै पनि नेटवोर्क व्यस्त त भए होलान् नै फरि पनि …। ।

अफिसमा ७ः०० वजे देखि नै काम शुरु हुने भएकोले समय समयमा सम्पर्क गर्ने कार्य जारी नै रहयो । वल्ल बल्ल विहानको ११ वजे मात्र सम्पर्क हुन सकें आमा सँग । आमालाई आज नव वर्ष पनि र संयोगवस आजैको दिनमा माता तीर्थ औंसी परेको हुनाले उहाँ सँग भेट्न नपाए पनि फोनबाटै भए पनि वोल्न पाएं र उहाँको सु -स्वास्थ्य तथा दीर्घायुको शुभ कामना दिएँ र आमाले पनि आशिर्बाद दिनु भयो । धेरै खुशी लाग्यो । कान्छा भाइ बुहारी तीर्थ र रिक मामा सँग पनि शुभ कामना आदनप्रदान भयो । गाउको हालखवर पनि थाहा पाउने मौका पाएँ ।

दिनको १२ः४५ बजे मात्र सिताको फोनमा सम्पर्क हुन सक्यो र शुभ कामना दिएँ साथै ठूली छोरी रोजिनालाई पनि । सिता र रोजिना त नव वर्ष मनाउनलाई सौराहा चितवन पो गएका रहेछन् । सायद यसैले गर्दा होला फोन सम्पर्क हुन नसकेको । जेहोस् नयाँ वर्ष मनाउन राम्रो ठाउँमै गएकी रहेछिन् मरी श्रीमति र छोरी । राघिका चौधरी सोविता जोन्सन र जोमन गएका रहेछन् ।

मेरी कान्छी छोरी सविना त गाउँमै रहेछिन् हजुर आमा सँगै । सविनाको एउटा बानी अचम्म लाग्दछ मलाई किन भने जति पटक फोनमा कुरा गर्न खोजे पनि कहिल्यै वोल्दैनन् यिनी । तर जव यिनको जन्म दिन पर्दछ त्यो दिनमा आफैं फोन उठाउँछिन् । सम्ववत सविनाको वोली सुन्नलाई कि त उनी सँगै भेट हुनु पर् यो कि त वर्थ डे नै कुर्न पर् यो । मैले करिब ४ महिना पछि मात्र अर्थात मार्च २७ २०१० मा छोरी सँग वोल्न पाएको थिएँ । ज्यादै खुशी लागेको थियो ।